Eugeniusz Korin – Polowanie z Sępem. Dyrektor CBŚ podejrzany

Wszystko zaczyna się od trzęsienia ziemi. Oczywiście nie dosłownego, bo akcja „Polowania z Sępem” rozgrywa się w Polsce, właściwie na szczytach śledczych, bo jednym z głównych aktorów powieści będzie zastępca dyrektora Centralnego Biura Śledczego. Właściwie na jego oczach z sądu ucieknie groźny bandyta. Niemożliwe? Przy perfekcyjnie zaplanowanej ucieczce, przemyślanej w najdrobniejszych szczegółach, wszystko jest możliwe. Także, a może przede wszystkim – w Polsce. A Eugeniusz Korin tworzy dwutorową narrację – opowiadając czytelnikowi i oczekiwaniach wobec spektakularnego procesu i o przygotowaniach anonimowych przestępców, którzy chcą odbić kompana.

Ale wszystko nie jest takie proste, jakby się wydawało. Bo oto za jednym z bezwzględnych morderców, z cel więziennych, szpitali psychiatrycznych lub tuż przed wydaniem nakazu aresztowania, bandyci znikają jeden po drugim. Dosłownie – rozpływają się bez śladu. A zatem przeciek? W CBŚ? Na trop niecodziennej afery natrafi sojusznik dyrektora CBŚ – nadkomisarz Aleksander Wolin z Biura Spraw Wewnętrznych, przez kolegów zwany tytułowym Sępem. Dociekliwy glina dojdzie do tak szokujących wniosków, że sam stanie w sytuacji bez wyjścia. I jeśli przebrnie się przez niemal tysiąc (!) stron lektury, zaręczam, że nieoczekiwany finał poruszy najtwardsze serca. A sama książka jest ważnym głosem w sferze moralności z najwyższej półki,

Odwieczna walka dobra ze złem ukazana z różnych perspektyw, a przy tym z kryminalną akcją pełną zwrotów i zagadek czyni z „Polowania na Sępa” idealną lekturę na zaległy urlop, ale też pożywkę dla producenta serialowego thrillera.