Dziewczyna z portretu

Tom Hopper, twórca rewelacyjnego obrazu „Jak zostać królem” i wzruszającej adaptacji „Nędzników” wziął na warsztat historię małżeństwa duńskich malarzy. On maluje wciąż ten sam pejzaż z dzieciństwa i jest szanowanym „pierwszorzędnym drugorzędnym malarzem”. Ona – zakochana bez granic w mężu żona – maluje portrety, ale to się nie sprzedaje w Danii. Dni płyną im na malowaniu, noce na gorących staraniach o potomstwo. Wreszcie, gdy modelka nie ma czasu na sesję oddany mąż przywdziewa damskie fatałaszki, by pozować do kolejnego portretu.

Z czasem zacznie wierzyć, że rzeczywiście jest kobietą o imieniu Lilly, porzuci malarstwo na rzecz przebieranek i przeglądania się w lustrze. Ona, malując jak szalona i chyba z prawdziwą miłością, portrety męża w kobiecym przebraniu, zacznie podbijać Paryż – w filmie przedstawiony jako bardziej otwarty na nowości, również obyczajowe. Ich życie upływa gładko, nikt się nie oburza na transformację pana w panią, jedynie chuligani czy też homoseksualiści we Francji nie przywykli do przebieranki, traktują transseksualistę obcasami.

Znacznie bardziej dramatycznie ukazane zostało życie prywatne młodego małżeństwa. Zapatrzony w siebie narcyz odkrywający w sobie kobietę, aż do operacji zmiany płci, szalejąca z rozpaczy, ale wierna aż po grób żona, która wspiera osobę związaną z nią przysięgą małżeńską bez względu na postępujący rozpad związku. Można nienawidzić tego całego malarza, który postanowił chodzić w sukienkach, ale kiedy nieśmiało uśmiecha się twarzą Eddiego Redmayne, złość topnieje. Można gardzić głupią artystką, która popchnęła swojego faceta do nieodwracalnych przebieranek, ale kiedy patrzy na widza oczami Alicii Vikander, nie sposób nie szanować jej bezwzględnego oddania.

Kobieca strona Eddiego Redmayne

Źródło: Dzień Dobry TVN/x-news

Nie jest to wszak film dokumentalny, a po prostu niezwykła miłosna historia. Zagrana przez znakomitych aktorów, przyodzianych w niezwykłe kostiumy, z piękną, nieco „nymanowską” muzyką Alexandre Desplata i znakomitymi kadrami. Po prostu – dobre kino.