Duch przeszłości, czyli nie tylko o teczkach

Teczka z szafy Czesława Kiszczaka z tajemnicami Bolka przyćmiła inne wydarzenia. Zarówno te krajowe, jak i lokalne. Na białostockim podwórku warto jednak odnotować pomysł radnych Platformy Obywatelskiej o darmowych przejazdach komunikacją miejską. O ile jazda bez biletu w przypadku zorganizowanych grup szkolnych (na podstawie karty wycieczki) wydaje się racjonalna, o tyle propozycja, by ten sam przywilej dotyczył osób udających się na klasycznie miejskie odchody rocznicowe może budzić wątpliwości. Nie tylko dlatego, że większość korzysta z biletów miesięcznych.

Przede wszystkim rodzi się pytanie: dlaczego ulga ma ograniczać się jedynie do 26 lipca (Dzień Esperanto) i 28 września (rocznica beatyfikacji bł. ks. Michała Sopoćki). A gdzie w tym katalogu miejsce na 19 lutego, 9 marca i 22 sierpnia? Przecież to daty rocznic najbardziej białostockie z białostockich! Pierwsza to obchodzona tydzień temu rocznica powrotu miasta do macierzy w 1919 roku. Druga - upamiętnia ocalenie miasta w 1989 roku po wykolejeniu się przy ulicy Poleskiej sowieckiego pociągu ze śmiercionośnym chlorem. Trzecia - wspomnienie największej bitwy w dziejach miasta, czyli wyparcie bolszewików w 1920 roku. Nie da się krzewić lokalnego patriotyzmu bez odniesienia do tych - co najmniej - dwóch tak ważnych wydarzeń.

Skoro już jesteśmy przy śladach przeszłości, to wciąż w mieście gorąco wokół zabytków. Dziś w Obserwatorze publikujemy list wojewódzkiego konserwatora zabytków, który odnosząc się do roli Andrzeja Lechowskiego w przestrzeni publicznej, zarzuca mu, że występuje w charakterze nadkonserwatora.

Napiszę tak: wolę społeczne nadkonserwatorstwo Andrzeja Lechowskiego niż urzędnicze zakonserwowane antykonserwatorstwo. O jego duchu, który od lat unosił się nad Białymstokiem pisałem zanim w czerwcu ubiegłego roku nastąpiła zmiana w Pałacu Hasbacha.