DSW 2018. Nadchodzą 33. Dni Sztuki Współczesnej. Może być tłoczno (zdjęcia)

Wojciech Pszoniak: Belfer (90’) – monodram i spotkanie z artystą, prowadzenie: Konrad Szczebiot
23 maja 2018, godz. 19:30; sala Forum, ul. Legionowa 5

„Belfer” belgijskiego dramaturga Jeana Pierre’a Dopagne’a, to historia nauczyciela wykładającego literaturę w szkole dla tzw. trudnej młodzieży. Praca, wykonywana do tej pory w poczuciu misji, zmienia się stopniowo w pełną nerwów grę, gdy codziennie przychodzi mu stawiać czoło uczniom mającym za nic wszelkie ideały. Jego poetycka natura musi zmierzyć się z zachowaniem młodzieży ogołoconej z jakiegokolwiek autorytetu…

Wyreżyserowana przez Michała Kwiecińskiego sztuka pokazywana była w kilkudziesięciu krajach, za każdym razem prowokując widzów do dyskusji i stawiania pytań dotyczących relacji nauczyciel – uczeń.
Wojciech Pszoniak, który wcielił się w rolę tytułowego belfra, tak mówił w wywiadzie dla Polskiego Radia: Fundamentalnie człowiek uczy się w dwóch miejscach: w domu i szkole. Mój monodram mówi o tym, jak kształtują się relacje między mentorem a uczniem oraz o degradacji naszej kultury i cywilizacji europejskiej.

Wojciech Pszoniak – wielokrotnie nagradzany wybitny polski aktor teatralny i filmowy. Urodzony w 1942 roku we Lwowie. Dorastał w Gliwicach. W młodości występował w teatrach amatorskich i studenckich oraz kabaretach. W 1968 ukończył studia na PWST w Krakowie, podczas studiów był współzałożycielem Teatru STU. Występował w Starym Teatrze w Krakowie (1968-72), Narodowym (1972-74) i Powszechnym w Warszawie (1974-80), od 1978 także w teatrach francuskich. Wykładowca w warszawskiej PWST (1974-80). Występował w kabarecie Pod Egidą. W latach 80. wyjechał do Francji, gdzie kontynuował swoją aktorską karierę. W latach 90., nadal grając i mieszkając we Francji, zaczął ponownie grać w polskich filmach.
Trudno wymienić wszystkie role Wojciecha Pszoniaka (ma ich na koncie ponad sto!), ale warto przypomnieć przynajmniej kilka filmowych: Moryc Welt w „Ziemi Obiecanej”, Dziennikarz i Poeta w „Weselu”, Robespierre w „Dantonie” i Janusz Korczak w „Korczaku” Andrzeja Wajdy, tytułowy Diabeł w filmie Andrzeja Żuławskiego, doktor Marglewski w „Szpitalu Przemienienia” Edwarda Żebrowskiego, Ottenhagen w „Kiedy rozum śpi" Marcina Ziębińskiego czy Felicjan Zuppe w „Excentrykach czyli po słonecznej stronie ulicy” Janusza Majewskiego.

Autor: Jean Pierre-Dopagne
Przekład: Bogusław Forsztęga
Reżyseria: Michał Kwieciński
Scenografia i kostiumy: Irena Biegańska
Premiera: 2004