Joel McIver napisał ponad 20 książek o rocku i heavy metalu. W "Żyć znaczy umrzeć" opisuje losy jednego z najlepszych gitarzystów basowych grających heavy metal.
Muzyki Metalliki oczywiście nie należy szufladkować, zresztą zespół w ciągu ostatnich lat postarał się z owych szufladek wyjść podbijając cały świat. Ale w czasach, kiedy w USA dopiero rodził się thrash, Cliff Burton stał się ważnym elementem tej metalowej mody. Ba, współtworzył ją nagrywając "Kill 'Em All" i kolejne krążki zespołu. Do dziś przecież materiał z wczesnych płyt jest najbardziej wyczekiwany na stadionowych koncertach Metalliki.
Ale eklektyczny geniusz muzyka nie wziął się z niczego. Artysta szukał wartościowych nauczycieli, miał wsparcie rodziców, poznał nuty, a nawet grał na basie kompozycje Jana Sebastiana Bacha. Wszystko po to, by odnaleźć swój styl. Przerabiał pierwsze gitary, stosował przystawki, by stać się pełnoprawną częścią metalowej machiny.
Historia muzyka kreuje postać niemal kryształową. Uczynnego, grzecznego, kompetentnego, nawet narkotyków używającego z głową. McIver traktuje basistę niemal z nabożną czcią, wielokrotnie też wraca do anegdot i historii opisanych już w innych wydawnictwach poświęconych Metallice. Ale też i szczegółowo analizuje utwory z trzech pierwszych płyt zespołu, które nagrywał właśnie Burton. Oczywiście daje to pole do rozmyślań, jak brzmiałaby muzyka grupy, gdyby basista 27 września 1986 nie zginął w wypadku samochodowym.
Amatorzy gitary basowej na pewno poczują się wzmocnieni, poznając wpływ, jaki pozornie drugoplanowy muzyk może wywrzeć na cały zespół. Fani Metalliki pewnie te historie już znają, ale i tak tę nieźle napisaną książkę mieć muszą.
Czytaj e-wydanie »Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Dołącz do nas na X!
Codziennie informujemy o ciekawostkach i aktualnych wydarzeniach.
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?
