Dwie osoby, w tym jedna de facto opowiadająca za oprawę dźwiękową - Charlotte Wilde, tworzą niecodzienne spektakle, pełne ekwilibrystyki w animacji lalek, nieograniczoną niemal wyobraźnią w wykorzystaniu rekwizytów i przestrzeni sceny, a przy tym talentem do majsterkowania przy tworzeniu grających machin.
Charlotte Wilde najpierw gitarze elektrycznej w otwartym stroju każe brzęczeć poruszanej zmyślnym wiatraczkiem, a później gra na niej jak na prawdziwej lap steel guitar. Uważny widz dostrzeże flet ożywiany mechanicznym miechem, o wykorzystywaniu elektronicznych przetworników nie wspominając. Kiedy trzeba Charlotte Wilde i Michael Vogel śpiewają, a później Vogel ze skupieniem porusza lalkami, każe wyrastać roślinom w tundrze, a może nawet w bezkresach tytułowej Syberii potrafi odnaleźć skamielinę dinozaura.
W spektaklu w reżyserii Christiane Zanger pojawiają się demon tkwiące w człowieku i demony realne, uosobione przez sowieckiego żołdaka. Sam zamysł przedstawienia to według artystów wykorzystanie jako punktu wyjścia Syberii. "Bezgraniczność Syberii, jej pustka, zimno i wrogość stają się bazą dla badań nad granicami ludzkości. W samotności głębokiej Syberii rozpoczyna się nieprzewidziane, rozpoczyna się konfrontacja z innym, z samym sobą. Jeśli nic nie stanie na przeszkodzie, żywa materia okaże się niezbędna. Jak przeżywamy nasze życie? Jak się zachowujemy, kiedy nikt nie patrzy? Czego pragniemy? Co przychodzi nam do głowy na pustkowiu? Inspirowany doświadczeniami podróżniczymi i losami poetów zesłanych na Syberię. Muzyczne uniwersum, w którym ludzki los zostaje zakwestionowany za pomocą sznurków, figur i fragmentów. Teatralna ekspedycja, która wiedzie widza w niebezpieczne miejsca, prowokuje emocje, ale również podkreśla, że to ogromne szczęście spotkać kogoś na końcu świata. Kogoś, z kim można dzielić wiedzę, lęki i miłość. Przedstawienie trwa dłużej niż koniec włóczęgi. Cytując za Ossipem Mandelstamem: „Teraz można już tylko mrzeć – i wtedy: wskocz na konia i jazda.”
Spektakl pokazany był o godz. 16,w sobotę, w tym samym czasie kiedy Polacy grali w piłkę ze Szwajcarią. Sala była pełna, a i braw nikt nie żałował. Bo Międzynarodowy Festiwal Szkół Lalkarskich to maleńkie państwo w mieście Białystok, które przez pięć dni żyło swoim rytmem i z pewnością szybko pobytu w Białymstoku i obejrzanych spektakli długo nie zapomni.
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Dołącz do nas na X!
Codziennie informujemy o ciekawostkach i aktualnych wydarzeniach.
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?
