Tak mogłaby wyglądać najkrótsza opinia o tegorocznych Zaduszkach Bluesowych. Bo...wszystkie stoliki były zarezerwowane na długo przed początkiem imprezy. Ale postaram się skupić na muzyce.
Po raz czwarty w Famie grał na gitarze Sebastian Kozłowski. Jego Devil Blues jest wciąż na dobrej fali. Dwa lata temu wygrywali wszystkie festiwale, w tym roku grają w całej Polsce, a w dodatku właśnie wydali drugi krążek "Alive". I choć miał być to koncert promujący materiał, muzycy wyraźnie są już nim zmęczeni. Na szczęście na scenę zaprosili Marcina Nadolnego. Organy Hammonda zawsze brzmią niezwykle i także tym razem świetnie ubarwiały występ grupy. Ekspresyjny zazwyczaj Krzysztof Gorczak - wokalista, tym razem nie naśladował ruchów węża pustynnego czy też Króla Jaszczura, ale za to udało mu się zachęcić Famę do wspólnego śpiewania. Później pewnie mieliby łatwiej, bo znaczna część słuchaczy z trudem wstawała od stolików.
VooDoo Soup przywieźli litewskiego gitarzystę Virgisa Jutasa. - Ma własny repertuar po litewsku, ale chyba publiczność by tego nie wytrzymała - mówił przed koncertem Bogdan Topolski, gitarzysta grupy i pomysłodawca Suwałki Blues Festival. Zespół postawił na standardy i nie zawiódł. Pokazali solidne rzemiosło, a Virgis, choć przeciętny i wokalnie i technicznie umiał podbić publiczność. I o to na Zaduszkach chyba chodzi.
Wreszcie na scenie pojawił się Soul Finger. Zespół miał być objawieniem, a okazał się porażką trzech znakomitych muzyków. - Są znakomici, a muzyki tu brak - skwitował ich występ jeden z braci Dziemskich, opuszczając koncert przed końcem. I to chyba najlepsza recenzja tego występu.
Wcześniej rozmawiałem z Atmą Aturem. Bardzo chwalił polskich muzyków i tryskał humorem. Ale też interesował się zawartością puszek z napisem "Żubr". I chyba to zainteresowanie zaważyło na występie muzyka, na którego czekałem. Szkoda.
