Białystok. Radny proponuje, by miasto upamiętniło na Bojarach Uchwyty. Zakład odegrał znaczącą rolę w protestach robotniczych w czasach PRL

Podstawą powołanej do życia fabryki był obszar i zabudowania wydzielonego z PZM zakładu nr 1 – odlewnia, zakład mechaniczny oraz kilkadziesiąt obiektów pomocniczych i gospodarczych rozlokowanych po obu stronach ul. Łąkowej. Od dnia 1 stycznia 1949 r. do końca kwietnia 1949 r. w fabryce produkowano nadal – zgodnie z ministerialnym zarządzeniem – maszyny rolnicze, gwoździe, osie wozowe oraz odkuwki. W pierwszych miesiącach 1949 r. zarząd fabryki, z dyrektorem Sergiuszem Nikitinem na czele, przystąpił do organizacji nowej produkcji przyrządów i uchwytów. Właściwą dokumentację pierwszych asortymentów otrzymano z Biura Projektowania Zakładów Przemysłu Metalowego w Warszawie dopiero w końcówce roku 1949. Pierwszy program produkcyjny przygotowany przez „Prozamet” zakładał zorganizowanie wytwórczości na zasadach produkcji seryjnej przy pomocy nowoczesnych metod obróbki. Aby urzeczywistnić zakładane cele, plan podzielono na dwa etapy, tzw. mały program produkcyjny na 1949 r. i duży program produkcyjny na lata 1950 - 1955, stanowiący integralną część pierwszej sześciolatki. Od 1 sierpnia 1949 r. przystąpiono do wyposażania fabryki w nowe urządzenia (spływające do Białegostoku jednak bardzo wolno), na których rozpoczęto produkcję wstępnych prototypów nowych przyrządów i uchwytów oraz szkolenie kadr pracowników. Dokończono rozpoczętą w 1947 r. budowę odlewni (w 1949 r. zatrudniała 40 pracowników), przebudowano także budynki po dawnych fabrykach włókienniczych. W 1950 r. na teren zakładu doprowadzono kanalizację, założono wodociągi, umywalnie, centralne ogrzewanie i uruchomiono dwie kotłownie. Od sierpnia tego roku praca w odlewni została częściowo zmechanizowana (wyremontowano dwie stare maszyny formierskie).