Nasza Loteria SR - pasek na kartach artykułów

Białystok Przez 60 lat służył wiernie Kościołowi i ludziom. Wspomnienie o księdzu Stanisławie Szczepurze. W czwartek pogrzeb kanonika

Zbigniew Tomasz Klimaszewski*
Ks. Kanonik Stanisław Szczepura
Ks. Kanonik Stanisław Szczepura Bogusław Florian Skok
Niespodziewanie odszedł do wieczności, znany wielu białostoczanom, niestrudzony duszpasterz – ks. kanonik Stanisław Szczepura. Przez sześćdziesiąt lat służył wiernie Kościołowi i ludziom. Jego działalność przypadła na przełom XX i XXI wieku, czyli na okres Polski komunistycznej i początek nowej demokracji. Zmarł 31 października 2020 roku. W czwartek [5.11.2020] Msza św. pogrzebowa ks. kanonika.

Stanisław Szczepura przyszedł na świat w 1936 roku w Zwierzyńcu Wielkim pod Suchowolą, jako jeden z dziewięciorga rodzeństwa. Wraz z pełnoletnością, po zdaniu matury, niespodziewanie odczuł powołanie do życia duchownego.

Droga do kapłaństwa

Latem 1955 roku młody Stanisław przekroczył progi Seminarium Duchownego w Białymstoku, mieszczącego się przy ulicy Słonimskiej 8. Była to decyzja bardzo odważna, bowiem w okresie tym „władza ludowa” podejmowała najostrzejsze formy walki z Kościołem katolickim. W ramach narzucanej ateistycznej ideologii marksistowskiej ograniczano swobody religijne, brutalnie represjonowano i aresztowano księży. W takim klimacie Stanisław Szczepura, wprowadzony przez ks. dr Michała Sopoćkę, dziś Błogosławionego, podjął studia teologiczne.

Warunki bytowe podczas studiów, jak wspominał po latach ksiądz Szczepura, były bardzo skromne. Osiemnastu kleryków z tego samego roku mieszkało w jednej sali. W drugiej jej części, przedzielonej kotarą, prowadzono wykłady. Ze względu na brak książek uczono się z notatek i skryptów. Wyżywienie było niezwykle biedne. Najbardziej dokuczliwym był brak ciepłej wody. Mimo to atmosfera wśród kleryków była przyjazna i serdeczna. Sześcioletnie życie seminaryjne prowadzone w dyscyplinie i karności wykształciło w młodym Stanisławie wiele cennych cnót indywidualnych i społecznych, które z pewnością wpłynęły na jego postawę jako dobrego duszpasterza.

Niezwykle doniosłym dniem w życiu księdza Stanisława Szczepury był 18 czerwca 1961 roku, kiedy to podczas uroczystej Mszy św. w kościele farnym, biskup Władysław Suszyński udzielił mu święceń kapłańskich.

Pierwsze duszpasterskie obowiązki

Zaraz po święceniach ks. Stanisław Szczepura podjął pracę wikarego w kościele parafialnym w Sidrze. Zajmował się przede wszystkim prowadzeniem katechizacji wśród miejscowej młodzieży. Lata dyktatury gomułkowskiej szerzącej świeckość szkół mocno przeszkadzały w wypełnianiu obowiązków duszpasterskich. W tym okresie zainteresował się młodym wikarym Powiatowy Urząd Bezpieczeństwa w Sokółce. Funkcjonariusz bezpieki kilkakrotnie odwiedził ks. Szczepurę namawiając go do współpracy dla dobra ludowej ojczyzny. Za każdym razem stanowcza odpowiedź przekonała ubowca, że ks. Szczepura choć młody wiekiem, jest za twardy, by przystąpić do współpracy.

Po czterech latach służby kapłańskiej w Sidrze ks. Stanisław Szczepura otrzymał nominację do pracy w białostockiej farze. Pełnił tu przez sześć lat posługę wikariusza i prefekta. Najważniejszymi wydarzeniami z tego okresu były uroczystości milenijne obchodzone w dniach 19-20 listopada 1966 roku. Udział w nich wzięło wraz z Prymasem Stefanem Wyszyńskim czterdziestu biskupów, a wśród nich abp Karol Wojtyła z Krakowa. Ks. Stanisław czynnie uczestniczył w przygotowaniach tej uroczystości.

W 1970 roku ks. Szczepura został przeniesiony do białostockiej parafii Świętego Rocha, gdzie podjął obowiązki w kancelarii parafialnej. Jak wspominał ksiądz Stanisław, jeden z dyżurów w pracy kancelaryjnej pozostał mu na długo w pamięci. O godz. 22.00 do drzwi plebanii zadzwoniła zdenerwowana kobieta prosząc o możliwość wyspowiadania. Ks. Stanisław próbował przekonać ją, aby przyszła następnego dnia, kiedy kościół będzie otwarty. Natarczywa kobieta oświadczyła, iż mając problemy nie do pokonania, postanowiła popełnić samobójstwo i koniecznie teraz musi przystąpić do spowiedzi. W tej sytuacji ksiądz poprosił ją do stolika na korytarzu plebanii. Podczas rozmowy kobieta straciła przytomność. Przedtem ks. Szczepura zdążył udzielić nieznajomej rozgrzeszenia. Wezwane pogotowie zabrało nieznajomą do szpitala i wieści o nie zanikły. Kilka miesięcy później do kancelarii zjawiła się elegancka dama z pięknym bukietem kwiatów. Przyszła do ks. Szczepury dziękować za uratowanie życia. Dopiero po dłuższej chwili ks. Stanisław rozpoznał w tej damie zdruzgotaną kobietę sprzed miesięcy.

W 1976 roku decyzją biskupa ks. Stanisław Szczepura został mianowany na archidiecezjalnego duszpasterza nauczycieli i wychowawców. Starsi pedagodzy jeszcze dzisiaj wspominają niezmiernie ciekawe spotkania z księdzem. Osobowość księdza, niezwykła serdeczność, spontaniczność, głęboka wiedza teologiczna i zarazem poczucie humoru, nadawały spotkaniom atmosferę niezwykłej powagi i szacunku. Ks. Stanisław krzewił również wśród białostockich wiernych idee Duszpasterstwa Rodzin, a młodzieży i młodym małżeństwom wpajał duchowe wartości ruchu oazowego. Jednak szczególną rolę odegrał w rozwoju Ruchu Odnowy w Duchu Świętem, jako pierwszy opiekun tego stowarzyszenia na terenie archidiecezji białostockiej.

Rzesze białostockich studentów pamięta ks. Stanisława jako opiekuńczego duszpasterza akademickiego. Wraz z ks. Jerzym Gisztorowiczem gromadził studentów w kaplicy akademickiej przy kościele św. Rocha, gdzie prowadził niekończące się dyskusje, kształtujące w słuchaczach postawę duchową i patriotyczną. Duszpasterstwo akademickie było poddawane szczególnej inwigilacji ze strony służb PRL-owskich. Pomimo grożących represji, ks. Szczepura prowadził bardzo aktywną działalność. Często odwiedzał uczelniane akademiki, szczególnie Akademii Medycznej i Politechniki Białostockiej. Na spotkaniach odkłamywano polską historię oraz słuchano zakazanej poezji, śpiewano piosenki bardów.

W listopadzie 1981 roku doszło do strajku okupacyjnego na uczelniach, zorganizowanego przez NZS. Studenci okupujący gmach przy ul. Mickiewicza, poprosili księdza o przybycie z posługą duszpasterską. Po latach ks. Stanisław tak wspominał to wydarzenie: „cały gmach przepełniony był młodzieżą akademicką, która pokornie czekała na nasze przybycie. Widok ten sprawiał niesamowite wrażenie. Studenci prosili o odprawienie Mszy św. i błogosławieństwo. Z wielkim spokojem i powagą uczestniczyli w nabożeństwie. Zachowanie ich wzbudzało podziw. Mimo młodego wieku potrafili być tak odważni i odpowiedzialni za swoje czyny.”
Ulubieniec białostockiej młodzieży przez dziewięć kolejnych lat prowadził studentów w ramach pieszych pielgrzymek do Czarnej Madonny pod obraz jasnogórski. Po drodze dochodziło do serdecznych spotkań z grupą warszawską prowadzoną przez ks. Jerzego Popiełuszkę. Obaj księża pochodzący z ziemi suchowolskiej, wykorzystywali wspólny czas na długich rozmowach.
Latem 1983 roku biskup Edward Kisiel powołał ks. Stanisława Szczepurę na proboszcza parafii w Juchnowcu, której był pasterzem przez sześć lat, do 1989 roku.

Proboszcz parafii św. Wojciecha

W przełomowym roku 1989 ks. Szczepura powrócił do Białegostoku i objął obowiązki proboszcza parafii św. Wojciecha. Kościół ten od lat pełnił rolę ośrodka religijno-narodowego. W trudnych dla narodu chwilach gromadzili się w świątyni wierni wsłuchując się w głoszone nauki. Inteligencja białostocka znajdowała tu słowa pokrzepienia i nadziei. Duszpasterzowanie ks. Szczepury uczyniło z tej parafii pulsującą życiem zintegrowaną wspólnotę. Wyraźnym owocem tych prac było powołanie wielu stowarzyszeń, wspólnot i grup modlitewnych, w ramach których rozpoczęło działalność wielu parafian. Najcenniejszą inicjatywą ks. proboszcza było sprowadzenie relikwii św. Wojciecha. W 1997 roku podczas Mszy św. w bazylice gnieźnieńskiej biskup Bogdan Wojtuś przekazał ks. Stanisławowi Szczepurze relikwie świętego męczennika w postaci fragmentu kości z ręki. Od tej pory znajdują się one w białostockim kościele przy ulicy Warszawskiej, który został podniesiony do rangi sanktuarium.

Ks. Stanisław Szczepura w 1994 roku został odznaczony godnością kanonika honorowego Białostockiej Kapituły Metropolitalnej. W latach 1994-2011 pełnił funkcję dziekana dekanatu Białystok - Śródmieście.

W 2011 roku, po dwudziestu dwóch latach zarządzania parafią pod wezwaniem Świętego Wojciecha, będąc w wieku emerytalnym, ks. Stanisław przeszedł na odpoczynek i zamieszkał w Domu Księży Emerytów. Pomimo zasłużonej emerytury nie zaprzestał pracy duszpasterskiej. Nadal aktywnie realizował swoje powołanie służąc czynnie Bogu i ludziom. W służbie Kościoła pracował przez sześćdziesiąt lat.

* Zbigniew Tomasz Klimaszewski - radny Rady Miasta Białystok

Ks. kan. Stanisław Szczepura zmarł 31 października 2020. Msza św. pogrzebowa śp. ks. Stanisława Szczepury pod przewodnictwem Arcybiskupa Tadeusza Wojdy metropolity białostockiego zostanie odprawiona w czwartek, 5 listopada 2020 roku, o godz. 11.00 w kościele św. Kazimierza Królewicza w Białymstoku. Tutaj możesz oglądać w czwartek 5.11.2020 mszę świętą pogrzebową ks. Stanisława Szczepury - Transmisja Online

Wszystkich Świętych 2020. Zmarli z Białegostoku i woj. podla...

od 7 lat
Wideo

Pismak przeciwko oszustom, uwaga na Instagram

Dołącz do nas na Facebooku!

Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!

Polub nas na Facebooku!

Dołącz do nas na X!

Codziennie informujemy o ciekawostkach i aktualnych wydarzeniach.

Obserwuj nas na X!

Kontakt z redakcją

Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?

Napisz do nas!

Polecane oferty

Materiały promocyjne partnera
Wróć na poranny.pl Kurier Poranny