Bazylia, estragon, rozmaryn. Zioła można sadzić w domu.

Rozmaryn to ważny dodatek do mięs. Doskonale pasuje dodany do baraniny i wieprzowiny. Ułatwia trawienie.

- Powinno się go siać w spulchnionej ziemi, w nasłonecznionym i osłoniętym od wiatru miejscu - mówi Anna Borys, kwiaciarka. - Kiedy jest uprawiany w domu, jego liście można zrywać cały rok.

Zapach mięty odstrasza mszyce, pchły i mrówki, dlatego warto mieć ją zawsze w domu. Najbardziej znana jest ze swych właściwości leczniczych, gdyż napar pomaga na kłopoty z trawieniem. W kuchni liście mięty używane są do sosów, syropów, sałatek. Doskonała jest także do baraniny. Napar ze świeżej mięty działa orzeźwiająco.

- Najlepsze dla mięty są miejsca lekko zacienione - doradza Anna Borys. - Ziemia, w której rośnie, powinna być wilgotna, z dużą ilością próchnicy.

Melisa lubi miejsca słoneczne. Liście, zerwane przed kwitnieniem, mają silniejszy aromat. Melisa nadaje się do białego sosu do ryb i wszystkich potraw wymagających smaku cytrynowego. Idealna jest do koktajli i deserów. Świeże zmiażdżone liście łagodzą ugryzienia owadów. Napar działa uspokajająco i łagodzi bóle głowy.

Właściwości tymianku są nieocenione. Napar z jego liści poprawia krążenie i zmniejsza kaca. Łagodzi kaszel i ból gardła, a mocny wywar jest środkiem dezynfekującym. W kuchni dodaje się go do bulionów, marynat i farszów. Jest doskonałą przyprawą do steków, pieczeni, ziemniaków, zup i sosów pomidorowych. Najlepsze są świeże liście - nowalijki.

- Roślina ta lubi miejsca suche i nasłonecznione - mówi kwiaciarka. - Liście zbiera się tuż przed kwitnieniem.

Warunki domowe gorzej znoszą jedynie zioła wymagające bardzo dużej ilości światła, w tym większość ziół tropikalnych, jak oregano oraz te, które osiągają duże rozmiary, na przykład koper.

Zioła bardzo lubią światło i należy im dostarczyć go jak najwięcej.

- Dlatego dobrym miejscem na małą plantację jest parapet okienny, najlepiej od strony południowej - doradza kwiaciarka. - Pomieszczenia, w których rosną zioła, trzeba dość często wietrzyć, pamiętając przy tym, że rośliny nie lubią przeciągów. Większość ziół lubi umiarkowaną temperaturę około 15-20 stopni C.

Warto jednak wiedzieć, że gwałtowne zmiany temperatury nie sprzyjają roślinom.

Kiedy już uda nam się wyhodować własne zioła, możemy wykorzystać ich świeże, młode listki oraz pędy, ale możemy również je ususzyć, zamrozić lub zakonserwować, by służyły nam przez cały rok.

Zioła należy zbierać na krótko przed zakwitnięciem, kiedy są najbardziej aromatyczne. Dobrze je opłukać w zimnej wodzie, rozłożyć na lnianej ściereczce i obracać, dopóki nie przeschną.

Wiążemy rośliny w niewielkie pęczki i wieszamy łodygami do góry, w przewiewnym, zaciemnionym miejscu. Wystawione na słońce szybko stracą kolor.

Kiedy zaczną szeleścić, a listki łatwo dadzą się rozkruszyć w palcach, odrywamy je od łodyżek i układamy ciasno w słoiczkach ze szczelną przykrywką.

Do suszenia najlepiej się nadają: bazylia, lubczyk, cząber, majeranek, rozmaryn, szałwia, koperek, zielona pietruszka i tymianek.