Archidiecezja Białostocka. Msza św. ku czci Patrona Białegostoku (zdjęcia)

Błogosławiony ks. Michał Sopoćko jest wybitną postacią historii naszego narodu i zarazem naszego miasta. Jest naszym patronem. Sami go wybraliśmy, bo się z nim identyfikujemy, bo postrzegamy go jako wzór człowieka, który zrozumiał tajemnicę Bożego miłosierdzia. Ponadto uczył, że trzeba naśladować Miłosiernego Boga będąc miłosiernym w odniesieniu do ludzi - powiedział abp Józef Guzdek, podczas uroczystej mszy św., w dniu święta Patrona Miasta bł. ks. Michała Sopoćki.​​

Źródło na stronie archibial.pl

Michał Sopoćko urodził się w Juszewszczyźnie w połowie drogi między Wilnem a Mińskiem. Po ukończeniu szkoły miejskiej w Oszmianie wstąpił w 1910 do Seminarium Duchownego w Wilnie. Święcenia kapłańskie otrzymał w roku 1914.

W latach 1914–1918 pracował jako wikariusz w Taboryszkach, a następnie jako kapelan Wojska Polskiego w Warszawie i Wilnie (1918–1932). Przez pięć lat pełnił obowiązki ojca duchownego w Seminarium Duchownym w Wilnie (1927–1932). 1 marca 1926 na podstawie rozprawy doktorskiej pt. „Etyka rodziny w prawodawstwie polskim” napisanej pod kierunkiem ks. prof. Franciszka Jehliczki uzyskał na Wydziale Teologii Katolickiej Uniwersytetu Warszawskiego stopień naukowy doktora teologii.

W 1926 został ojcem duchownym w seminarium wileńskim. Habilitował się w 1934 na Wydziale Teologii Katolickiej UW. Najdłużej pracował jako profesor teologii pastoralnej na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Stefana Batorego w Wilnie i w Wyższym Seminarium Duchownym w Białymstoku (1928–1962). Jako spowiednik św. Faustyny Kowalskiej zainteresował się kultem Miłosierdzia Bożego i stał się nie tylko jego głosicielem, ale również dał podstawy teologiczne tego kultu.

Podczas wojny ksiądz Michał Sopoćko pomagał w ratowaniu około stu Żydów, czym naraził się Niemcom i został skazany na rozstrzelanie. W 1942 musiał opuścić Wilno. Jeszcze przed wojną utrzymywał kontakty z Urszulą Ledóchowską, która była przełożoną zakonu urszulanek, teraz siostry pomogły mu znaleźć schronienie. Do roku 1944 przebywał w Czarnym Borze (teraz małe miasteczko w pobliżu Wilna) u Felicji Węsławowicz.

Doprowadził on do namalowania obrazu Miłosiernego Chrystusa „Jezu ufam Tobie” według wskazówek siostry Faustyny, jego publicznego wystawienia w Ostrej Bramie oraz rozpowszechnienia broszur z jego reprodukcją. Był autorem wielu publikacji poświęconych dobroci Jezusa m.in. Miłosierdzie Boga w dziełach Jego.

Był założycielem zgromadzenia zakonnego Sióstr Jezusa Miłosiernego (1941).

Michał Sopoćko zmarł 15 lutego 1975 w Białymstoku i spoczął na cmentarzu parafii Wniebowzięcia NMP w Białymstoku. 30 listopada 1988 dokonano ekshumacji jego zwłok. Szczątki spoczywają obecnie w kościele pod wezwaniem Miłosierdzia Bożego w Białymstoku na Białostoczku.