Aleksandra Brzezińska to architektka z maszyną do szycia. Bo jedno i drugie jest fajne

Agata Sawczenko

Szyć zaczęła jako dziecko. Pierwsze były ubranka dla lalek, powstawały ze wszystkiego, co miała pod ręką. Prawdziwa przygoda z krawiectwem zaczęła się kilka lat później, kiedy na 16. urodziny Ola dostała maszynę do szycia i książkę z wykrojami, z której przed laty korzystała jej babcia. - Teraz też każdą wolną chwilę wykorzystuję na szycie. Nie wyobrażam sobie bez tego życia - podkreśla Aleksandra Brzezińska, studentka trzeciego roku architektury na Politechnice Białostockiej.

Jej prace - czyli rysunki żurnalowe i gotowe już kreacje można oglądać na wystawie Galerii Studenckiej Wydziału Architektury Politechniki Białostockiej. - Podczas wernisażu dziekan pochwalił moje rysunki. To bardzo miłe - mówi Aleksandra Brzezińska. Bo choć rysuje i szyje stroje bardzo chętnie - coraz bardziej brakuje jej na to czasu. - Ale w przyszłości chciałabym coś zrobić z moją pasją. Może jakiś autorski butik? - uśmiecha się.