Adam Guz – Banksterzy. Historia, której boją się banki

Podwaliny tej historii napisało życie, a właściwie rok 2008. Upada wielki międzynarodowy bank, którego krach pociąga za sobą zaburzenia w światowej gospodarce. Polska dostaje rykoszetem i silna jeszcze kilka miesięcy wcześniej złotówka zaczyna słabnąć w oczach, a kredyty udzielane we frankach szwajcarskich okazują się być pułapką i spiralą zadłużenia bez dna. Adam Guz wyobraził sobie, jak mógł wyglądać początek tej historii. Oczywiście na Wall Street i nie bez udziału Polaków i emigrantów żydowskiego pochodzenia.

W Polsce pracownicy banków też mają wyśrubowane plany sprzedażowe, też liczą na prowizje i chcą realizować swoje marzenia. Wkrótce dostaną szansę, by sprzedawać jeszcze więcej kredytów iw ciągać Polaków w grę, z której może im być się trudno wyplątać, i w której mogą stracić majątki całego życia. Będzie też tej grze władza, kobieta fatalna, seks i oczywiście będą duże pieniądze. Do czasu. Wszystko to bardzo filmowe, ale też i w swoim publicystycznym wydźwięku raczej wtórne wobec gazetowych reportaży i przewidywalne.

„Banksterzy” mają być „historią, której boją się banki”. To oczywiście ma prawo sprawdzić się, jako wabik na szukających sensacji czytelników i właściwie w kategorii prozy gatunkowej można tę książkę umieścić jako na swój sposób sensacyjną. Daleko jej jednak do finezji sławnej „Co do grosza” Jeffreya Archera. Za to podobno powstała podczas podróży pociągiem relacji Warszawa-Białystok.

Wystawa "Memy" Marty Frej