30. festiwal Jesień z Bluesem. Pełny program (zdjęcia)
Sugaray Rayford
„Czy to rozhasany chicagowski blues, elektryczny soul z Memphis, skwierczący teksański blues czy jazz o zabarwieniu nowoorleańskim - Sugaray żongluje nimi na wszelkie sposoby z wielką pewnością siebie!” – tak o artyście pisze „Colorado Blues Society”.
Sugaray Rayfrod już w wieku siedmiu lat śpiewał i grał w kościele na perkusji. Jego dzieciństwo było „naznaczone ubóstwem”, ale przepełnione spiritual i gospel, co można poczuć w jego muzyce. Bluesem zajął się 10 lat temu (wcześniej śpiewał w zespole Urban Gypsys wykonującym R&B i funk). Razem z Aunt Kizzy’z Boyz grał ponad 200 koncertów rocznie. W 2006 roku, na International Blues Challenge w Memphis zespół zajął II miejsce, a dwa lata później z ogromną przewagą wygrał LAMN Jam Grand Slam, zdobywając tytuł Artysty Roku. Od 2011 rok Sugaray jest wokalistą Mannish Boys. To grupa czołowych muzyków Zachodniego Wybrzeża, których album „Double Dynamite” zdobył rok temu Blues Music Award w kategorii Best Traditional Blues Album.
Pierwszą solową płytę „Blind Alley”, Sugaray wydał w 2010 roku, od razu zdobywając uznanie krytyków. „Swoim debiutem, Sugaray trafił do bramki z połowy boiska! Ta płyta jest po prostu naładowana cudownymi dźwiękami, które docenia się coraz bardziej przy każdym kolejnym słuchaniu.” (James „Skyy Dobro” Walker, „Blues Blast Magazine”). Kolejna płyta, „Dangerouse” (wydana przez Deltagroove Records w 2013 roku) znalazła się na drugim miejscu w rankingu Blues Debut, szóstym miejscu w Roots Music i na drugim w The Living Blues. Piotr Gwizdała w „Twoim Bluesie” tak o niej pisał: „Prawie 68 minut muzyki skrzącej się wspaniałym, głębokim, silnym śpiewem, bardzo atrakcyjnie zinstrumentalizowanej, zaaranżowanej i zagranej.”
Sugaray, mimo blisko dwóch metrów wzrostu, porusza się z wdziękiem i energią, a płynność jego kroków przypomina legendarnego Jamesa Browna. Jego dynamiczny głos jest wielki, dokładnie tak jak on. Artysta po raz pierwszy odwiedzi Polskę!
Skład:
Sugaray Rayford – śpiew
Gino Matteo – gitara
Cédric Le Goff – Hammond, instrumenty klawiszowe
Ralph Carter – gitara basowa
Alphons Lavell Jones – perkusja
Jade Matteo – chórek
